خیار و انواع ان
خیار حق فسخی ست که یک یا هردو طرف در قرارداد بنا به شرایطی
دارند و میتوانند عقد را فسخ و برهم بزنند
درقانون ایران ده قسم خیار در ماده 396 نام برده شده است
خیار حیوان – خیار شرط – خیار تاخیر ثمن – خیار رویت و تخلف وصف –
خیار غبن – خیار عیب – خیار تدلیس – خیار تبیعض سفقه – خیار تخلف
شرط خیار مجلس : هریک از متبایعین از عقد فی المجلس و مادام که
متفرق نشده اند اختیار فسخ معامله را دارند
خیار حیوان : اگر مبیع حیوان باشد مشتری تا سه روز پس از حین عقد
اختیار فسخ معامله را دارد.
خیار شرط :
در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای
بایع یا مشتری یا هردو یا شخص خارجی اختیار فسخ معامله باشد
خیار تاخیر ثمن : هرگاه مبیع عین خارجی یا در حکم ان بوده و برای تادیه
ثمن یا تسلیم مبیع بین متبایعین اجلی معین نشده باشد اگرسه روز از
تاریخ بیع بگذرد و دراین مدت نه بایع مبیع را تسلیم مشتری نماید و نه
مشتری تمام ثمن را را به بایع بدهد بایع مختار در فسخ معامله می شود.
خیار رویت و تخلف وصف : هرگاه کسی مالی را ندیده و ان را فقط به وصف
بخرد بعد از دیدن اگر دارای اوصافی که ذکر شده است نباشد مختار میشود
که بیع را فسخ کند یا به همان نحو که هست قبول نماید .
خیار غبن : هریک از متعاملین که در معامله غبن فاحش داشته باشند
بعداز علم به غبن میتواند ان را فسخ کند
خیار عیب :
اگر بعد از معامله ظاهر شود که مبیع معیوب بوده مشتری مختار
است در قبول مبیع معیوب با اخذ ارش یا فسخ معامله
خیارتدلیس : عبارت است از عملیاتی که موجب فریب طرف معامله شود
خیار تبعض صفقه : وقتی حاصل می شود که عقد بیع نسبت به بعض مبیع
به جهتی از جهات باطل باشد دراین صورت مشتری حق خواهد داشت بیع را
فسخ نماید یا به نسبت قسمتی کهبیع واقع شه است قبول کند و نسبت به
قسمتی که بیع بال بوده است ثمن را استرداد کند .خیار و انواع ان