داوری در روابط کارگر و کارفرما

ب

از آنجا که معمولا شخص داور در شرکتها و کارگاهها در واقع شخصی ست که کارفرما به وی اعتماد کامل دارد و به جهت حمایت از منافع خود وی را داور اختلافات قرار داده است و گویی از پیش برنده می باشد و داور درصورت اختلاف حکم به نفع کارفرما صادر خواهد کرد و این موضوع از اول روشن می باشد کارگر تمایلی به امضای آن قرارداد ندارد ولی بر سر دوراهی قرار میگیرد قرارداد را امضا کند و شرط داوری را بپذیرد و یا انکه قید استخدام در آن محیط را بزند بنابراین از این نظر نیز شرط داوری که اختیاری در آن نباشد و الزام در میان باشد اعتباری ندارد البته این نکته لازم به ذکر است که هرچند حسب ظاهر این موضوع به ذهن متبادر می شود لکن کارگر شخص مدعی ست وباید ثابت کند شرط داوری مذکور از روی الزام بوده است بنابراین حتی اگر بپذیریم که حل اختلاف کارگرو کارفرما قابلیت ارجاع به داوری دارد ( که از نظر ما ندارد ! ) بازهم با چالش اختیاری نبودن این شرط مواجه خواهیم شد .