ایا می توان باتوجه به اینکه طرف اول،در اظهارنامه خود موعدقانونی ده روزه را در متن اظهارنامه خود رعایت نکرده است ان را کلا فاقد اعتبار دانست و باید مجددا با تعیین مهلت دقیق اظهارنامه را ارسال دارد ؟ و در این خصوص هیچ فرقی بین فروض یاد شده وجود ندارد ؟
به نظر ما سیاق ماده به گونه ای ست که اساسا تعیین مهلت را از زبان ارسال کننده اظهارنامه نشنیده گرفته است و فعل بکار برده شده در جمله بیانگر این امر است که طرف مقابل ده روز مهلت پاسخ دارد و درصورت عدم پاسخگویی حق قانونی اش را از دست خواهد داد البته این در فرضی ست که طرفین توافق دیگری نکرده باشند ، فلذا به نظر نگارنده در فرض اول که طرف مقابل در روز دهم پاسخ مناسب را با اظهارنامه ارسال میدارد هم از حق قانونی خود استفاده نموده و هم از تکلیف خود ؛ و داوری ازین حیث خدشه ای وارد نمی شود و در فرض دوم که مخاطب پاسخی نداده حق خود را ازدست داده است به عبارتی در هیچ یک از دو فرض یاد شده اساس داوری به این علت که اظهارکننده در اظهارنامه مهلت غیرقانونی را به طرف مقابل اعلام نموده مورد خدشه قرار نمیدهد.عدم همکاری طرفین در تعیین داور طرفین مجاز هستند که توافق کنند داور اختصاصی هرکدام از انها بایکدیگر یک سرداور تعیین کنند و یا اینکه مرحله به مرحله شرط کنند بدین نحو که ابتدا اگر طرفین در مهلت مشخصی نتوانستند سرداور تعیین کنند داوران اختصاصی می توانند سرداور را انتخاب کنند دراین صورت اگر دراین مرحله هم موفقیت حاصل نشد می توانند انتخاب سرداور را از دادگاه تقاضا کنند .عدم همکاری طرفین در تعیین داور
در زمان تنظیم ارسال اظهارنامه
به شخص داور باید دقت نمود که مخاطب با چه عنوانی یاد میشود چه اینکه مثلا اگر شخص حقیقی به نام الف – ب مدنظر است و وی عضو هیئت مدیره شرکت ج می باشد در ارسال اظهارنامه به داور وی با عنوان عضو هیئت مدیره شرکت ج مورد خطاب قرار گرفته است نه اقای الف – ب ممکن است این تحلیل پیش بیاید درخواست مطابق توافق به شخص حقیقی صورت نگرفته است و از طرف دیگر این تحلیل نیز وجود دارد که توصیف نامبرده به عنوان عضو هیئت مدیره شرکت ج ، صرف نظر ازاینکه وی واقعا واجد این وصف است یا خیر ، سبب تغییر ماهیت داوری از شخص حقیقی به حقوقی نمیشود ..
فلذا با توجه به عدم انسجام در رویه قضایی تا جایی که ممکن است موارد شبهه و تردید را در روند داوری دور کنید.
