شروط غلط در داوری
منظور رعایت مقررات و اصولی ست که عدم رعایت آنها در زمان تنظیم شرط داوری منجر به بطلان شرط داوری می شود. معمولا افراد در زمان تنظیم قراداد اصلی یک شرط نیز ضمن آن درج می کنند و در آن شرط مرقوم می کنند که شیوه حل اختلاف ایشان از طریق داوری حل و فصل شود و گاهی نیز طی یک موافقتنامه مستقلی توافق داوری تنظیم می شود در هردو فرض که از نظر قانون معتبر است در نحوه تنظیم و جمله بندی این توافق گاهی به شدت اشتباهات فاحشی وجود دارد که باید از آنها به شروط فاجعه بار یاد کرد.
در این مقاله به اختصار به برخی موارد مهم آن اشاره می شود :
الف- اشتباهات مشترک شرط و موافقتنامه داوری :
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
1
جمله های مردد و مبهم در ارجاع به داوری و دادگاه ؛ متن داوری گاه به گونه ای تنظیم میشود که روشن نیست طرفین توافق کرده اند که به داور مراجعه کنند یا دادگاه و یا این استباط رخ میدهد که قرار است اول به داوری و سپس به دادگاه مراجعه شود. این نحوه جمله بندی و مشابه آن اعتبار توافق ارجاع به داوری را متزلزل می کند طرفین باید روشن و منجز بر سر این موضوع که قرار است به داور ارجاع شود دور از هرگونه اشاره و الفاظ ایجاد کننده ابهام و تردید متن صریحی تنظیم کنند.
2
تردید در قطعی بودن رای داوری ، داوری از شیوه های حل اختلاف قطعی ست و باید برای طرفین لازم الاتباع باشد و در غیر اینصورت میتواند در زمره سایر روش های حل اختلاف مانند سازش و میانجیگری قرار بگیرد و این تردید را ایجاد کند که گویی قرار است درواقع در نقش کدخدامنشی وارد شود و تنها نام داور رابرای او انتخاب کرده اند چه اینک در علم حقوق بیشتر از آنچه یک عنوان سرنوشت ساز باشد. مفاد آن بیانگر حقیقت واقعی ست فرض کنید شما یک قرارداد اجاره تنظیم کنید با تمامی مفاد اجاره ولی عنوان آن را بیع بنویسید قاضی دادگاه قرارداد مذکور را اجاره تلقی می کند نه بیع . در فرض ارجاع به داوری هم این موضوع صادق است انچه در تصیمیم نهایی قاضی موثر است مفاد آن است نه عنوانی که در صدر توافق به عنوان توافق یا شرط داوری نوشته اید .
3
مشخص نکردن حیطه موضوعی و حدود اختیارات داور هرچند علم اجمالی به این موضوع کفایت می کند ولی اگر موضوع و حدود اختیارات اجمال کمتری داشته باشد به گونه ای که تردید ایجاد نکند توافق داوری را قوت بیشتری می بخشد . بخصوص در مواردی که در رویه قضایی محل مناقشه می باشد ذکر صریح آن موارد می تواند تردیدهای رویه قضایی را در خصوص پرونده شما کمرنگ تر کند .
4
-مشمول قرار ندادن متمم و الحاقیه های قرارداد اصلی ؛ اگر این موضوع در شرط یا موافقتنامه ذکر شود امکان وقوع ابهام را سلب می کند .
5
درج نحوه نامناسب ابلاغ رای داور : برخی از روش های ابلاغ رای داوری از این جهت که قدرت مستند سازی بالایی ندارند و ایجاد تردید در وقوع و تاریخ وصول آنها امکان دارد و داوری باید در مهلت مقرر به صدور و ابلاغ رای برسد لازم است در این خصوص دقت لازم صورت پذیرد بعنوان مثال ارسال پست سفارشی دو قبضه ! شاید در ظاهر پست سفارشی دو قبضه ابلاغ دو اتشه در نظر گرفته شود ولی واقعیت آن است که براحتی میتوان این تردید را ایجاد کرد که آنچه در بسته پست سفارشی بوده یک برگ سفید خالی بوده است نه رای داوری !
ب-اشتباهات ویژه موافقتنامه مستقل داوری
از آنجا که موافقتنامه داوری در یک قرارداد مستقل دیگری نوشته می شود برخلاف شرط داوری که بعنوان یکی از بندهای قرارداد. نوشته می شود و روشن است که مربوط به کدام قرارداد است ، در موافقتنامه داوری باید دقیقا روشن شود که راجع به کدام قرارداد ، توافقنامه داوری تنظیم شده است مانند ذکر شماره قرارداد و تاریخ قرارداد . در پایان این مقاله با توجه به اهمیت تنظیم اصولی وصحیح موافقتنامه یا شرط داوری به شما توصیه می شود که حتما از وکلای تخصصی در داوری استفاده کنید چه اینکه تنظیم شرط و موافقتنامه داوری مانند فنداسیون و ستون یک ساختمان می باشد و اگر اصولی بنا نشود در نهایت فروخواهد ریخت !
