عوامل زوال داوری

دراین مقاله قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که چه عواملی موجب زوال داوری می شود ؟ به عبارتی چه عللی داوری را زایل می کنند و شرط داوری و جریان داوری را از کار می اندازند ؟برخی از این عوامل ناشی از شخص داور است مانند ممنوع بودن داور از داوری ، حجرو جنون داور و برخی دیگر بی ارتباط به شخص داور به وقوع می پیوندد مانند اقدام طرفین مبنی بر عزل داور و همچنین انتفا موضوع داوری است درخصوص حجر وجنون داور باید به بند 1 ماده 469 قانون ایین دادرسی مدنی استناد کنیم که بیان می دارد :” اشخاصی که فاقد اهلیت قانونی هستند ” و اما ممنوع بودن شخص از داوری به استناد بند 2 از ماده 466 قانون که بیان گردیده است: ” اشخاصی که به موجب حکم قطعی دادگاه و یا در اثر آن از داوری محروم شده اند ” همچنین در ماده 470 قانون بیان گردیده است : ” کلیه قضات و کارمندان اداری شاغل در محاکم قضایی نمی توانند داوری نمایند هرچند با تراضی طرفین باشد “چالش مطروحه اینجاست که اگر شخص در زمان قبول داوری به هیج یک از ممنوعیت های داور متصف نباشد و بعد از قبول داوری ، و در جریان داوری یکی از ممنوعیت های قانونی برای وی حادث گردد چه وضعیتی حاص میشود؟ مطمئنا اگر قبل از صدور رای داور باشد داوری زایل است بعنوان مثال اگر قبل از صدور رای داوری به استخدام دستگاه قضا مفتخر گردد حق صدور رای داوری را ندارد. برخی کفر داور را نیز از موجبات زوال داوری به عنوان سوال مطرح کرده اند و به دیده تردید نگاه کرده اند منابع معتبر دکترین معتقدند که در قانون هیچ منعی برای آن وجود ندارد حتی ماده 456 که اجازه ارجاع به هیاتی که داوور خارجی دارد را پس از وقوع اختلاف به تبعه ی ایرانی می دهد و نیز شناسایی و اجرای ارای داوری خارجی که غالبا غیرمسلمان هستند مطابق کنوانسیون نیویورک در ایران به وقوع می پیوندد حاکی از عدم مانعیت کفر داور است ولی از نظر فقهی اگر داوری را قاضی تحکیم درنظر بگیریم از انجا که مراجعه به طاغوت در روایات منع شده کفر منع داوری است ولی به نظر غالب دکترین قاضی تحکیم با داوری متفاوت است.